Zastanawiałam się czy jest to dobry temat na kolejny wpis. Ostatecznie wiele już na ten temat napisałam na początku serii wpisów: Kupno szczeniaka z hodowli czy adopcja? (mam na myśli ten pt. „Na co uważać przy wyborze hodowcy”)
Doszłam jednak do wniosku, że warto przyjrzeć się temu tematowi od drugiej strony (nie na co uważać, ale czego szukać); przypomnieć najważniejsze kwestie oraz dodać kilka aspektów, na które również dobrze zwrócić uwagę.
Tak jak już wcześniej wspominałam, nie jestem fanką wystaw, a medale otrzymane ze względu na wygląd nie robią na mnie najmniejszego wrażenia. (Dlaczego tak jest, napiszę następnym razem.) Teraz pozwolę sobie tylko powiedzieć, że moim skromnym zdaniem cele hodowli powinny być całkowicie odwrotne do obecnych.
Według mnie, priorytetem powinno być zdrowie. Na drugim miejscu postawiłabym charakter psa, a dopiero na trzecim – wygląd.
Oznaczałoby to wyeliminowanie z hodowli inbredu (czyli kojarzenia psów blisko ze sobą spokrewnionych).
Wiele osób się ze mną nie zgodzi, ale moim zdaniem hodowla psów rasowych (ogólnie rzecz biorąc) poszła w niewłaściwym kierunku. Wybieranie „najpiękniejszych”, czyli najbliższych wzorcowi rasy osobników spowodowało wiele cierpienia. Doszło do „przerasowienia”, na skutek którego:
– owczarki niemieckie (z linii hodowanych nastawionych na wygląd) cierpią na dysplazję stawów biodrowych i są zdecydowanie mniej sprawne niż psy tej samej rasy sprzed 30 lat;
– niektórym mopsikom wypadają gałki oczne (przez skrócenie pyska);
– buldożki omdlewają niekiedy podczas zabawy z powodu niedotlenienia mózgu (zdeformowane nosy).
To tylko kilka przykładów tego, co hodowla zrobiła psom.
Ale do rzeczy: czego należy oczekiwać od hodowcy:
- Pytań. Odpowiedzialny hodowca będzie chciał wiedzieć kim jesteś, czego oczekujesz od psa i czy jesteś w stanie sprostać jego potrzebom. W ten sposób postara się ocenić czy pasujecie do siebie: Ty, Twoja rodzina i jego szczeniak. Weźmie pod uwagę Wasze oczekiwania, styl życia, podejście do psów i zestawi to z charakterem i potrzebami hodowanej przez niego rasy.
Jeżeli oceni, że ta rasa nie będzie dla Ciebie / dla Was odpowiednia, zaufajcie mu. Nie traktuj tego osobiście, nie bierz za afront. Pamiętaj, że hodowca traci w ten sposób klienta. Nie robi tego ze złej woli, ale dlatego, że wie z doświadczenia dla kogo jego szczeniaki są odpowiednie, a dla kogo nie. Wie również kto oddaje mu szczeniaki i dlaczego. Jeżeli Tobie odmawia, to widocznie ma powód: jego zdaniem nie pasuje do Ciebie rasa, którą się zajmuje. Zamiast się obrażać, zapytaj jaką rasę by widział dla Ciebie i dlaczego. Rozważ jego sugestię. Może mieć rację. W końcu od lat zawodowo zajmuje się psami i dobieraniem odpowiednich par człowiek-pies.
- Informacji dotyczących potrzeb i predyspozycji rasy, którą się zajmuje
- Tego, że nie zgodzi się na oddanie Ci szczeniaka przed 10 (ewentualnie 8) tygodniem życia. To bardzo ważne. To właśnie wtedy: między 6 a 12 tyg życia szczenięta uczą się jak być psem, jak komunikować się z przedstawicielami własnego gatunku. Zbyt wcześnie zabrane od matki i rodzeństwa nie nauczą się psiego języka ani zasad kulturalnego zachowania się. Zwiększy to ryzyko wchodzenia w konflikty z innymi psami.
- Tego, że opowie Ci w jaki sposób socjalizował szczeniaka.
- Że będziesz dalej socjalizował szczeniaka
- Tego, że będzie oczekiwał informacji od ciebie jak się jego wychowanek miewa.
- Że powie Ci kiedy szczenię było zaszczepione i kiedy powinieneś zabrać psiaka na kolejne szczepienia ochronne.
- Tego, że poinformuje Ci jaką karmą szczeniaki były karmione do tej pory.
- Być może dostaniesz od niego trochę karmy na kolejnych kilka dni; kocyk pachnący mamą malucha, może jakąś przytulankę.
- Powinien też zapewnić cię, że przyjmie szczeniaka z powrotem, gdybyś z jakiegoś powodu nie mógł się dalej nim opiekować. Żaden szanujący się hodowca nie chce żeby jego szczeniaki trafiły do schroniska.
Brak komentarzy